Matthew Quick

Matthew Quick (ur. 1973) – amerykański pisarz, finalista nagrody Fundacji Hemingwaya (Hemingway Foundation / PEN Award 2009), LA Times Book Prize oraz New Times Book Review Editor’s Choice.
Ukończył literaturę angielską na La Salle University. Przez długi czas pracował jako nauczyciel w liceum w New Jersey. Poświęcał dużo czasu swoim uczniom, organizował wymiany do Peru i Ekwadoru i wspierał nastolatków, którzy sprawiali problemy wychowawcze. W 2004 roku porzucił pracę w szkole, by spełnić marzenie o napisaniu i wydaniu książki. Zaufał swojej intuicji, sprzedał dom i przez trzy lata nieustannie pracował nad pierwszą powieścią, spędzając większość czasu w piwnicy teściów. W tym czasie uzyskał też tytuł mistrza w kreatywnym pisaniu w Goddard College oraz stopień doktora na La Salle University.
Jego debiutancka powieść „Poradnik pozytywnego myślenia” natychmiast po premierze okazała się sukcesem na skalę światową. Książkę doceniono – zebrała wiele nagród i doczekała się ekranizacji. W filmie pod tym samym tytułem zagrali Bradley Cooper, Robert de Niro oraz Jennifer Lawrence, która otrzymała za swoją rolę Oscara i Złoty Glob. „Poradnik pozytywnego myślenia” szybko trafił na światową listę bestsellerów „New York Timesa”, a dziś książki Matthew Quicka należą do jednych z najlepiej sprzedających się powieści młodzieżowych. Zostały przetłumaczone na około trzydzieści języków. Prawa do ich ekranizacji zostały zakupione przez największe wytwórnie filmowe świata, m.in. DreamWorks.
W 2013 roku Quick znalazł się na liście stu najbardziej wpływowych osób roku ze względu na duże oddziaływanie psychologiczne jego książek. Obecnie Matthew mieszka w Północnej Karolinie razem ze swoją żoną Alicią Bessette, którą poznał, będąc jeszcze nastolatkiem. Partnerka – również pisarka i pianistka – wspiera go w każdym działaniu, jako pierwsza czyta jego powieści i jest jego niezawodnym redaktorem.
W Polsce powieści Quicka wydaje Wydawnictwo Otwarte. Oprócz „Poradnika pozytywnego myślenia” ukazały się: „Niezbędnik obserwatorów gwiazd”, „Prawie jak gwiazda rocka” i „Wybacz mi, Leonardzie”.