Aktualności

Miejscowi farmerzy i myśliwi uważali, że jeśli żyjące w parku drapieżniki nie będą kontrolowane, zdziesiątkują populację zwierzyny łownej (wapiti, antylopy, łosie i muflony), która była (i nadal jest) główną atrakcją Yellowstone. Dlatego
postanowiono pozbyć się wilków, które według nich stanowiły największe zagrożenie. Nie zdawano sobie sprawy z tego, jak ważną rolę w przyrodzie pełni ten gatunek:

„Wilki były siłą napędową rozwoju wielu gatunków zwierzyny łownej po ostatniej epoce lodowcowej i dosłownie kształtowały otaczający je świat. Potężna sylwetka łosia, zwinność jelenia wirginijskiego, niezwykła stabilność muflona – architektem tego i niezliczonych innych cudów natury był wilk”.

O poważnych zmianach, jakie pociągnął za sobą ich brak w Yellowstone, pisał Peter Wohlleben w swojej książce Nieznane więzi natury – możecie przeczytać o tym tutaj.

Nate Blakeslee natomiast stawia czytelników przed innym problemem. Od reintrodukcji gatunku na tereny parku minęło 20 lat. Przyrodnicy Yellowstone mają świadomość, że do zachowania równowagi w przyrodzie wilki są równie ważne i potrzebne jak inne zwierzęta, więc przez pewien okres nikt specjalnie ich nie tropił ani nie zabijał. Do momentu gdy urzędnicy w Wyoming ogłosili oficjalny sezon łowny na wilki i rozpoczęły się polowania.

Wilczyca przedstawia nie tylko historię wilków, ale i ludzi – tych, dla których polowanie jest pasją i rodzinną tradycją – jak myśliwy Turnbull, tych, którzy wilkom poświęcili całe swoje zawodowe życie – jak Rick McIntyre należący do Służby Parku Narodowego, oraz tych, dla których decyzje dotyczące wilków są tylko polityką.

Kliknij i kup swój egzemplarz lub dowiedz się więcej!