Życzę szczęścia

Od
czasów Sokratesa filozofowie dociekają natury szczęścia. Zastanawiają się, czym
jest i skąd się bierze. Badają to, jaką rolę w osiąganiu szczęścia odgrywają
przypadkowe zdarzenia i dlaczego niektórzy mają w życiu większy fart niż inni.
A dzisiaj zadają sobie pytanie, dlaczego w świecie, w którym – jak nigdy
wcześniej w historii – możemy wybierać, co jest dla nas najlepsze, tak wielu
ludzi jest nieszczęśliwych.

Piotr
Michoń ukazuje, co tak naprawdę kryje się pod hasłem „szczęście”. Dostarcza
naukowych dowodów na to, że powszechne przekonania na temat szczęścia okazują
się wgranym w nasze umysły złudzeniem. Odkrywa przed czytelnikami swoisty
paradoks: choć zdajemy sobie sprawę z tego, że wybrane przez nas drogi do
szczęścia nigdy nas do niego nie doprowadzą, nie przestajemy nimi podążać.

Bogactwo, sukces zawodowy, małżeństwo,
rodzicielstwo, atrakcyjny wygląd, sława czy spełnienie marzeń o wejściu na
Mount Everest nie tylko nie dają nam szczęścia, ale mogą wręcz powodować, że
czujemy się nieszczęśliwi.

Może więc – paradoksalnie
– szczęście nie jest tym, do czego powinniśmy dążyć?